Manuel Çıtak'ın fotoğraflarında yer alan hayatlar genellikle sıradan gibi gözükür. Bu sıradanlığın altında, fotoğrafa gerçektüstü, absürd bir içerik kazandıran garip sırlar vardır. Gaye Boralıoğlu, bu sırları keşfetme isteğiyle yola çıktı ve feleğin çemberinden geçen -ya da geçemeyen- insanları anlattığı bir romana ulaştı. Hayatın çok acımasız davrandığı ama mücadele etmek için gerekli silahları da vermediği insanlar... ("3. sayfa insanları" da diyebilir miyiz acaba?) Yaşamak zorlu bir uğraşa dönüştüğünde, eğer bunun üstesinden gelecek donanımınız yoksa, oradan oraya savrulur, oradan oraya çarparsınız. Meçhul'ün kahramanı İbrahim veya onu bize anlatan diğerleri gibi... Boralıoğlu'nun romanıyla edebiyat, fotoğrafın içinden geçerek gerçeği uzanıyor. Bu gerçeğin adı, yok sayılan hayatlar.