Erojen Bölge

Tükendi

Erojen Bölge, yırtıcı bir aşkın anlatıldığı Betty Blue'nun da, Eşiktekiler'in de ana teması olan, bir yazarın hayat karşısında bocalamasının romanı. Kendisini "tuhaf" sözcüğüyle adlandıran anti-kahraman bir yazarın kadınlarla, yazıyla ve hayatla ilişkisi anlatılıyor Erojen Bölge'de.

Parayla ilişkisini minimum düzeyde tutan, gerektiğinde şoförlük yapan, yük taşıyan, hırsızlık yapmaktan çekinmeyen bir yazar söz konusu bu kitapta. İnsanların dert ve sıkıntıdan korktukları için bok dolu vitrinlere ve hiçbir yere çıkmayan boş sokaklardan ibaret acımasız bir dünyaya mahkum edildiğini düşünen; sırtında bir kelebek ağı mı yoksa bir bazuka mı taşımak gerektiğine karar veremeyip kendisini "dağıtmayı" seçen; içkiyi, uyuşturucuyu ve seksi bağımlılık derecesinde seven gözüpek bir yazar bu...

Kendisini "projektörlere ateş eden, her şeyi karanlığa dönüştürmekten, kusmuğunu yutmaktan çekinmeyen biri" olarak nitelendiren; "taşaklı yazarın" herkes gemiye binerken tek başına sandala binmeyi göze alması gerektiğini düşünen bir yazar bu...Ara sıra aç ve sigarasız kalmayı dert etmeyen, ama aynı zamanda bir kadınla yaşamayı ve roman yazmayı beceremeyen bir yazar...

Bir gün yazarı hem kadın çağırır hem de yazı... Üstelik kadın ve yazı, birbirleriyle uzlaşmak niyetinde değildir! Kadın, yazara "Senin hayatında bana yer yok, kimseye yer yok, yalnızca kendin ve o boktan kitapların var!" der ve onu yazıyla paylaşmayı reddeder. Yazı ise, kadına aldırış etmez,yazarı sözcüklerin büyülü ve dinamik dünyasına, yalnızlığa çağırır...

Sert, neşeli, ironik ve erotik bir kitap Erojen Bölge. Yeraltı Edebiyatı'nın "hayalperestler" kanadında yer alıyor...

Kategori	Roman
Cilt Türü	Karton Kapak
Basım Tarihi:	2002
Basım Yeri:	İstanbul
Baskı Sayısı	1
Ebat:
Dil:	Türkçe
Kâğıt Türü:	-
Sayfa Sayısı:	272
ISBN:	975539356-0

Yazar hakkında haber bulunamadı.

Philippe Djian

Philippe Djian 1949'da Paris'te doğdu. Lisede okuduğu yıllarda, henüz 16 yaşındayken Gallimard yayınlarının satış bölümünde çalışmaya başladı. Raymond Queneau, Paul Morand ve Roger Grenier gibi yazarlarla bu dönemde tanıştı. Üniversitede bir yıl edebiyat, ardından bir yıl gazetecilik okudu. Öğrenimini yarıda bırakıp Amerika'ya gitti Altı ay kadar, Rockefeller Center'daki bir Fransız kitabevinde çalıştı. Daha sonra Kolombiya'ya geçti. Dört ay kaldığı bu ülkede seçimler ve gerillalar üstüne bir yazı dizisi hazırladı. Fransa'ya dönüşünde bu derlemeyi L'Humanité Dimanche dergisine sattı. Gazetelerde makaleler ve yazı dizileri kaleme aldı. 1981-1984 arasında Bleu comme l'enfer (Cehennem Mavisi) ve Zone érogène (Erojen Bölge) adlı iki roman yayımladı. Bleu comme l'enfer, Yves Boisset tarafından 1985 yılında filme alındı. Djian, asıl başarısını 1985 yılında yayımladığı 37°2 le matin adlı romanıyla elde etti. Jean-Jacques Beineix'in bir yıl sonra Betty Blue adıyla sinemaya uyarladığı bu roman, 800 000 satış rakamına ulaştı. 33 hafta gösterimde kalan filmiyse dört milyon kişi izledi. 1989 yılında Amerika'ya yerleşen Djian, iki yıl bu ülkede yaşadı. 1991-1993 yılları arasında, Floransa ve Bordeaux arasında yolculuklar yaparak Sotos adlı kitabını tamamladı. Aynı yıllarda, Flammarion yayınevinden ayrılıp dönemin en yüksek transfer ücretiyle Gallimard yayınlarına geçti. 1995 yılında İsviçre'ye yerleşen yazar, Assassins (Katiller), Criminels (Suçlular) ve Sainte-Bob (Aziz Bob) üçlemesini burada tamamladı. 1999'da Paris Film Festivali jüri üyeliğine seçildikten sonra yeniden ülkesine döndü. 2002 yılında, Céline, Hemingway, Kerouac, Cendrars, Salinger ve Brautigan gibi sevdiği yazarlar üstüne kaleme aldığı yazılarını Ardoise (Arduvaz) başlıklı derlemede bir araya getirdi. Aynı yıl Ça, c'est un baiser (Buna Öpücük Denir) başlıklı romanını, 2003 yılında da son kitabı Sürtüşmeler'i yayımladı. Fransa'nın en Amerikanvari ve avangard yazarlarından biri sayılan Djian'ın romanları yirmi ülkede yayımlandı. Yazar, karısı ve üç çocuğuyla halen Paris'te yaşıyor.