Halamın oğlu Nazif Çuhruk çat kapı annesini ziyarete geldi. Kendisi, ailemiz için bir gurur kaynağıydı. O günlerde Dışişleri Bakanlığı’nın en parlak, en başarılı memurlarından biriydi. Konuşurken laf lafı açtı, söz hariciyecilik mesleğine geldi. Yaşadıklarını, meslekteki hedeflerini güzel bir üslupla ve büyük içtenlikle anlattı. Bu mesleği seçersem ne kadar renkli ve zengin tecrübeler edinebileceğimi düşündüm. İnsanın hayatı sürekli hareket halinde dolu dolu geçer, farklı kültürlerle tanışır, farklı ülkeleri keşfeder, bambaşka dostluklar kurabilirdi. Bu meslek aynı zamanda Türkiye’yi dünyada temsil etme şansı tanıyordu. Ülkemizin politikalarını dünyaya anlatmak, bunları inandırıcı ve olumlu biçimde nakletmek başlıca görevler arasındaydı. Nazif Bey’in anlattıklarını büyük bir heyecanla dinledim. O gece hayatımı değiştirecek bir karar verdim. Diplomat olacaktım. O günden sonra ömrümün yaklaşık yarım asrını bu mesleğe adadım. Sonuçlarını tarih takdir edecektir.