Andersen Masalları

Tükendi

.... yaşamının çok güzel, uzun bir şiir olacağını hissediyorum."

Hans Christian Andersen, 1830.

Küçük İda, "Peki, ya en güzel çiçekler nerede dans ederler?" diye sordu. "Kralın yaz aylarını geçirdiği o büyük şatonun yakınında kentin giriş kapısı var ya, sen o kapıdan sık sık dışarıya çıkmışsındır. Şatonun o çiçek dolu güzel bahçesini de elbette bilirsin. Küçük bir torbanın içinde götürdüğün ekmek ufaklarını yemek için yüzerek yanına kadar gelen kuğuları da anımsıyorsun, değil mi? İnan bana, işte orada görkemli balolar verilir!" Gerçekten de öyle oldu. Danimarkalı ünlü masalcı Andersen'in hayatı aynı bir masal, bir şiir gibiydi. Yoksul bir ailenin çocuğu olarak doğan Andersen yetenekleri sayesinde genç yaşta keşfedildi. Zorlu bir eğitim süreci ve pek çok engeli aşıp daha hayattayken ünlü yazarlar arasında yerini aldı. 50 masalın, eğlenceli resimlerle süslendiği Andersen Masalları, aynı zamanda dilimize Danca'dan yapılan ilk çeviri.

Kategori	100 Temel Eser İlköğretim
Cilt Türü	Ciltli Şömiz Kapak
Basım Tarihi:	Nisan 2006
Basım Yeri:	İstanbul
Baskı Sayısı	1
Ebat:
Dil:	Türkçe
Kâğıt Türü:	1. Hamur
Sayfa Sayısı:	241
ISBN:	9789754587012

Yazar hakkında haber bulunamadı.

Hans Christian Andersen

(1805 - 1875): Danimarkalı yazar, şair. Odense adasında doğdu, Kopenhag'da öldü. Fakir bir kunduracının oğluydu. 11 yaşındayken babasının ölümü üzerine Kopenhag'a giderek opera şarkıcısı olmak istedi, sesi güzel olmadığından başaramadı, dans okuluna girdi. Bu arada Det döende barn (Ölen Çocuk, 1827) adlı şiiriyle tanındı. Okul müdürünün aracılığıyla kraldan yardım görerek dünyayı dolaştı. Almanya, Fransa, İtalya, Yunanistan, İspanya, İngiltere ve Türkiye'yi gezdi. Gezileri sırasında yaşadığı büyük aşkları, Eentry og Historier'i (Masallar ve Hikâyeler, 1835-1872) yazdırdı. Bu dizi kısa sürede 35 dile çevrildi.

Şiir, tiyatro, roman dalında eserler verdiyse de asıl şöhretini çocuk masallarıyla sağladı. Masalları hem eğlendirici, hem düşündürücüdür. Masallarının Türkçede de birçok çevirisi vardır.

Çevirenler arasında, Rüşen Eşref Ünaydın (1920), Tahsin Yücel (1954), Sabri Esat Siyavuşgil (1957), Vasfi Mahir Kocatürk (1952), Hayrullah Örs (1943), Nurullah Ataç (1951), Nihal Yalaza Taluy (1954), Selahattin Batu (1953) bulunmaktadır.